توضيحات اضافي، يا توضيح اصطلاحاتي را كه نويسنده براي حفظ انسجام متن نمي‏ تواند آن را در متن بياورد، مي‏توان در زير صفحه با مشخص‏ كردن شماره آنها بيان كرد.

نكته قابل توجه اينكه، اين توضيحات بايد حتي‏ الامكان خلاصه ذكر شوند و نبايد تكرار مطالب متن باشند.
در ترجمه متون توضيحاتي كه مؤلف در زيرنويس آورده، بايد عينا ترجمه شود و در صورتي كه مترجم براي بيان اصطلاح يا تبيين مطلبي توضيحي را ضروري ببيند، مي‏ تواند آن را در پاورقي ذكركند و در جلوي آن لفظ «مترجم» را براي متمايز ساختن آن از توضيحات كلمه‏ هاي بيگانه در داخل متن حتما بايد به فارسي نوشته شود و صورت خارجي آنها در پاورقي ذكر گردد و اين، منحصر به اصطلاحات تخصصي يا اسامي اشخاص است.
چنانچه در موارد خاصي لازم باشد كه صورت خارجي آنها در داخل متن بيايد، بايد آنها را مقابل صورت فارسي در داخل پرانتز نوشت. (غلامحسين‏ زاده، ۱۳۹۷ : ۶۷).

نكته قابل‏ توجه در استناد دادن معادل‏ها اين است كه اولاً در هر متن يا مقاله يا كتاب، فقط يك بار معادل انگليسي آنها آورده مي‏شود؛ ثانيا معادل‏ هاي بكار گرفته شده بايد يكنواخت باشند. و در صورت آوردن معادل‏ هاي ديگر، مثل فرانسه، آلماني، و… بايد، در متن توضيحي درباره آن داده شود.
در نوشتن اسامي اشخاص، ابتدا نام بزرگ، سپس حرف اول نام كوچك او با حروف بزرگ نوشته مي‏شود مانند C،Jung .
ایرانیان پی سی